Saturday, March 25, 2006

سال نو آمد و هم چنان خواهد آمد

سال نو مبارک.
سال نو فرا رسيد سالي که با اربعين آغاز شد و با روز ملّي شدن نعت نفت پايان مي يابد. سالي که وظيفه دارد بيايد و برود.
چه مي شود کرد؟ زمان! عمر ما ، وقت ما مي آيد و مي رود. زمان! هرگز درکش نخواهيم کرد. زمان! مدّتي که ما از آن سود مي بريم بي آنکه آن را بفهميم!
سال ها مي آيند و مي روند. ما نيز در اين سال ها متولّد مي شويم و در يکي از اين سال ها از دنيا مي رويم. چه مي توان کرد؟ آيا کسي هست که ادعا کند مي توان جلوي گذر زمان را گرفت؟
عمر ما برايمان با ارزش است. عمر ديگران نيز براي خودشان با ارزش است. بياييد عمر ديگران هم براي ما با ارزش باشد حتّي اگر زندگي ما برايشان اهميّت ندارد.
وقت زماني ست که مي گذرد. وقت زماني ست که من براي نوشتن اين متن صرف مي کنم.
بياييد قدر زمان ، وقت ، تايم و هر چيزي که معناي گذشت عمر را مي دهد را بدانيم. زمان وديعه اي است از جانب خدا! زمان مدّتي ست زمان چيزي ست که همواره براي بشر حايز اهميّت بوده است.
بياييد قدر زمان ، اين وديعه الهي را قدري بيشتر بدانيم. بياييد وقت خود را در راه انجام خدمت در راه بشريّت بگذرانيم.
سال نو ، سال 1385 هجري شمسي مبارک باد.
انشا الله سالي خوش و زيبا داشته باشيد.
بار ديگر سفارش مي کنم قدر زمان را بدانيد! زمان مي گذرد پس بيايد ما نيز از گناهان ديگران بگذريم.
سال نو را بار ديگر تبريک مي گويم.
اميدوارم سالي خوش و خوب داشته باشيد.
سيّد رهام حسيني 5/1/1385 هيوستون، آمريکا
 Posted by Picasa